منقول عرفیلفظ نقل شده به معنای دیگر توسط عرف را منقول عرفی گویند. ۱ - تعریف منقول عرفیمنقول عرفی، لفظی است که به وسیله عرف از معنای اصلی و اولی خود نقل داده شده و در معنای دوم استعمال می‌شود، مانند: لفظ «سیاره» که در لغت به معنای «متحرک» می‌باشد، اما عرف آن را بر وسیله نقلیه اطلاق می‌نماید. ۲ - اقسام منقول عرفیمنقول عرفی بر دو قسم است: ۱. منقول عرفی عرف عام، مانند: لفظ «سیاره»؛ ۲. منقول عرفی عرف خاص، هم چون اصطلاحات رایج در هر علم و فن، مانند: کلمات «رفع»، «جر» و «نصب» در اصطلاح نحوی‌ها، و «جوهر» و «عرض» در اصطلاح متکلمان که از معانی لغوی شان به معانی اصطلاحی نقل داده شده‌اند. [۲]
فخر رازی، محمد بن عمر، المحصول فی علم اصول الفقه، ج۱، ص۲۲۹.
۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «منقول عرفی». رده‌های این صفحه : لفظ منقول
|